5 rzeczy, które świat mody zawdzięcza France Sozzani

Wspominając geniusz jednej z najciekawszych osobowości kolorowego biznesu trzeba pamiętać wielkie przełomy, których redaktor naczelna Vogue Italia codziennie dokonywała na łamach magazynu, przekraczając kolejne granice, tematy tabu i bolesne, przemilczane kontrowersje.

W 1988 roku Franca Sozzani objęła stanowisko redaktora naczelnego w włoskim wydaniu biblii mody. Przez lata pracy stworzyła odważny styl magazynu, w którym nie stroniła od trudnych tematów. Nie unikając wyzwań i przełamując kolejne granice na kartach Vogue’a publikowała odważne i piękne sesje zdjęciowe, odkrywając kolejne bolączki i grzechy modowego biznesu. Mówiła wprost o przemocy domowej, rasowej nierówności we wciąż ekskluzywnym i zamkniętym środowisku, czy obsesji plastikowego piękna pod dyktaturę chirurgicznego skalpela.

Vogue Italia pod rządami Sozzani wypłynął na głębokie wody, stając się jednym z najważniejszych światowych publikacji. Na łamach pisma ukazywały się legendarnie piękne i głośne fotografie, które na zawsze przeszły do historii. Dzięki Sozzani Włoski Vogue stał się jednym z najbardziej wpływowych i cenionych wydawnictw na świecie.

Niedługo przed śmiercią Franca Sozzani została doceniona za całokształt swojej pracy. Na rozdaniu nagród The Fashion Awards zdobyła wyróżnienie Swarowskiego za dokonanie pozytywnych zmian w świecie mody. Przez lata zawodowej pracy wprowadziła w media publiczne kwestie trudne i bolesne, do tej pory przykryte grubą warstwą błyszczącego kurzu i blichtru dopracowanych sesji,  promując pozytywne zmiany i mówiąc wprost o największych przewinieniach modowego świata.

1. Sozzani jako pierwsza odważyła się otwarcie mówić o rasowych nierównościach w świecie mody i kultury. W 2008 roku redaktorka wydała Black Issue – numer, poświęcony wyłącznie editorialom czarnoskórych modelek i zdjęciom wielkich kobiet kultury. Cały nakład magazynu został wyprzedany w ciągu trzech dni, a wydawnictwo zostało zmuszone do dodruku aż 60.000 egzemplarzy. Numer Vogue’a z 2008 roku stał się najlepiej sprzedającym w całej historii pisma.

2. Kolejnym bolesnym tematem, który świat mody zgrabnie spychał na bok była anoreksja. Franca Sozzani jako jedna z nielicznych odważyła się wprost mówić o problemie. Redaktorka sprzeciwiała się promowaniu wizerunków nadmiernie wychudzonych kobiet. Podejmując się walki z anoreksją na stałe wprowadziła w Vogue Italia rubrykę Vcurvy, w której publikowała zdjęcia modelek plus-size i kobiet o pełniejszych kształtach. W sekcji Vcurve ukazywały się porady  i wskazówki na temat tego, jak się ubierać i co nosić jeżeli figura odbiega od anorektycznie szczupłego ideału. Do tej pory pomijany był temat stylu i ubioru dla pełniejszych kształtów, Sozzani na przekór panującej modzie wprowadziła nowe spojrzenie i perspektywę na kobiece piękno. Jednak swojej walki nie ograniczyła jedynie do rewolucji w swoim magazynie. Idąc dalej wezwała rząd włoski do zakazu działania stron internetowych, które promują anoreksję. Pięknym zwieńczeniem akcji Sozzani na rzecz walki z chorobą, była zjawiskowa sesja zdjęciowa – po raz pierwszy na łamach Vogue modelka plus-size wystąpiła w wizerunkowej sesji, popijając szampana w najlepszych strojach Chanel, Dior i Givenchy.

3. Poza pracą zawodową i przewodzeniu włoskiemu wydaniu Vogue’a, Franca Sozzani prowadziła swój autorski blog na Vogue.it, na którym poruszała wszystkie najciekawsze i najbardziej nurtujące ją tematy, rozszerzając obfite i zachwycające publikacje magazynu. Na jednej z najchętniej odwiedzanych części witryny internetowej magazynu, Sozzani interpretowała współczesne trendy, kwestie społeczne, środowiskowe i trudne tematy, związane z wizją współczesnej kobiecości, feminizmu i problemów na tle rasowym.  W trakcie swojej długoletniej kariery i działalności w świecie mody, wydała również kilkanaście książek o wielkich domach mody, kulturze i sztuce. Między innymi jej zawdzięczamy podróż przez historię stylu w publikacji “30 Years of Italian Vogue” czy “Style in Progress: 30 years of L’Uomo Vogue”.

4. W swojej pracy Sozzani znalazła również czas i energię na aktywność charytatywną. Była jedną z założycielek Fundacji  Child Priority – organizacji non-profit dającej możliwości nauki i rozwoju utalentowanej młodzieży z nizin społecznych. Ponadto działała w organizacji Convivio na rzecz walki z AIDS, a od marca 2013 roku była ambasadorką i prezesem  European Institute of Oncology Foundation.

Sozzani na łamach magazynu wspierała również artystyczną swobodę fotografów, z którymi współpracowała oraz dawała możliwość debiutującym, młodym i uzdolnionym artystom. Rubryka PhotoVogue uruchomiona w czerwcu 2016 roku promowała najważniejsze informacje i wiadomości ze świata fotografii, stając się gigantycznym katalogiem wszystkich znaczących osobowości w świecie współczesnej sztuki. Wraz z powstaniem PhotoVogue, Sozzani zorganizowała ogólnoświatowy konkurs, który miał wyłonić najlepszego fotografa.

5. Wkład Sozzani w świat mody był tak ogromny, że prędzej czy później musiał doczekać się filmowej odsłony. Na tegorocznym Festiwalu Filmowym w Wenecji swoją premierę miał stworzony we współpracy z synem, film dokumentalny o życiu i wielkich zawodowych sukcesach redaktorki. “Chaos i kreacja” w reżyserii Francesco Karrozzini był nie tylko osobistą refleksją na temat relacji syna i matki. W filmie podziwiamy lata wielkiej kariery i dokonań jednej z najbarwniejszych kobiet w świecie mody, która z uporem wprowadzała w życie niezwykłą wizję i pomysł na jeden z najbardziej poczytnych i wpływowych magazynów modowych na świecie.

 Opracowanie: Maja Nowakowska