Kilka prawd na temat alergii pokarmowej
14 czerwca, 2015O alergii pokarmowej mówimy wtedy, gdy na skutek kontaktu z alergenem uruchomione są procesy odpornościowe (immunologiczne).
Nina Jakubik, mgr. inż. żywienia człowieka
Najczęściej występującym objawem alergii pokarmowej jest wysypka, jednak nie każdy wyprysk czy pokrzywka świadczą o tym, ze dziecko może cierpieć na alergię pokarmową. Być może jego organizm po prostu nie toleruje pewnych produktów żywnościowych. Poza alergiami pokarmowymi wyróżniamy całą serię tzw. nietolerancji pokarmowych, których przebieg różni się brakiem reakcji immunologicznej. Objawy nietolerancji mogą być różne. Mogą wystąpić zmiany skórne, ale także wzdęcia, bóle brzucha czy wymioty. Nietolerancja nie przechodzi też w inne postacie choroby, charakterystyczne dla alergii (nieżyt nosa, kaszel, astma). Prawidłowa diagnoza alergii pokarmowej jest zadaniem lekarza alergologa.
Prawda I:
Testy skórne są podstawową metodą diagnostyczną stosowaną w celu rozpoznania alergii. Jednak nie wykonuje się ich u małych dzieci (poniżej 3. roku życia), ponieważ najczęściej nie wskazują uczulenia. U dzieci starszych testy skórne także często dają fałszywie ujemne lub fałszywie dodatnie wyniki. Dlatego przy rozpoznawaniu alergii pokarmowej zawsze opieramy się na wywiadzie.
Prawda II:
Jeśli rodzice zauważą charakterystyczne objawy lub dziecko skarży się na złe samopoczucie po spożyciu konkretnego pokarmu, należy go wyeliminować z diety, jednak zanim to nastąpi – należy dokładnie wiedzieć, czym go zastąpić, aby dieta dziecka nie była uboga w składniki odżywcze.
Prawda III:
Dziecko z alergią pokarmową powinno znajdować się pod stałą opieką dietetyka. Alergia jest chorobą dynamiczną, a jednym z jej podstawowych założeń jest to, by nie eliminować danego produktu dłużej niż jest to konieczne. Rozszerzanie diety musi się jednak odbywać powoli z zachowaniem ostrożności i pod kontrolą specjalisty.
Prawda IV:
Najtrudniej jest określić uczulający produkt w alergiach wieloważnych. W takim wypadku dietetyk może zastosować tzw. próbę prowokacji, a więc wykluczyć z diety wszystkie potencjalne alergeny. Po wyciszeniu się objawów wprowadza się kolejne produkty do jadłospisu dziecka
i obserwuje jego reakcję. Dieta w takim przypadku jest niedoborowa, dlatego nie powinna być stosowana długo. Próby prowokacji w żadnym wypadku nie można wykonywać na własną rękę.
Prawda V:
Prawidłowo skomponowana dieta eliminacyjna powinna być smaczna, kolorowa i zbilansowana pod względem zawartości substancji odżywczych i nie odżywczych.
Prawda VI:
Jeśli rodzice ściśle współpracują z dietetykiem i wykonują wszystkie polecenia lekarza, efekty terapeutyczne diety powinny być widoczne szybko po jej rozpoczęciu – objawy wyciszą się, co spowoduje znaczną poprawę samopoczucia zarówno dziecka, jak i rodziców.